ببخشا گر که گفتم بی وفایی

گله کردم چرا پیشم نیایی

و یا تکرار کردم که کجایی

حقیقت را خدا می داند و بس

تو هم مانند من تنها و بی کس

دلی روشن تر از آیینه داری

تو هم عاشق

ولی مانند من در یک حصاری